De volgende ochtend ben ik om zeven uur als eerst naar het neushoornweeshuis gegaan om de nieuwste ‘aanwinst’ te gaan bekijken. Gelukkig was dit geen wees door stroperij, maar had de moeder ‘slechts’ een gezwel bij de uier, waardoor zogen onmogelijk was. Op dit moment zijn er vier wezen, waarvan er drie binnenkort vrij gelaten worden.
Direct hierna ben ik met Rory en Zimisele naar KwaGudlintaba gereden. Ik heb vele verhalen over deze gemeenschap gehoord, omdat het een uitdagende gemeenschap is vanwege de watertekorten, de rotsachtige bodem en veel vee. Zoeloes zien vee als een vorm van sparen en zullen daarom ook hun best doen om hier veel van te verkrijgen. Spijtig genoeg laten ze dit vee wel vrij grazen. Zo richt het zeer veel schade aan de goede begroeiing en zorgt het voor zware erosie en nog meer watertekorten.
Bij aankomst was duidelijk dat de problemen veel erger waren dan ik verwacht had. De rotsen zijn problematisch, maar ze kunnen ook een oplossing zijn in regeneratieve agricultuur. Zo kunnen we er dammen en kleine terrassen mee maken om waterinfiltratie makkelijker te maken, dit gaat erosie tegen en helpt planten groeien.
De groentetuin lag er fantastisch bij, goed ingetuind en bedekt met schaduwnetten. Ook werd er hard gewerkt aan het uitbreiden aan de tuin om basisgewassen, zoals mais en aardappels te telen. Hier zal geëxperimenteerd worden met verschillende teeltmethoden, om te bepalen wat de beste methoden zijn voor deze specifieke gemeenschap. Het succes van een crèche valt en staat met het team dat er de scepter zwaait en het was wel duidelijk dat de medewerkers en vrijwilligers hier zeer gemotiveerd zijn om er echt wat van te maken en veel te leren.
Een probleem is dat deze tuin het enige groene plekje in de gemeenschap is in het droge seizoen en zo als magneet voor allerlei plaagdieren dient. Daarom moeten we de gehele gemeenschapsgronden herstellen in plaats van alleen de velden van de gemeenschapsleden, anders blijft dit probleem bestaan.
De kinderen hebben nu veel meer verse groenten in hun dieet en het overschot aan groenten wordt verkocht om andere zaken voor de crèche te kopen. De kok wordt ook betaald in groenten in ruil voor haar werk. Ook proberen ze wat extra groenten te geven aan de armsten in de gemeenschap. Het voedselbos is geplant en de meeste bomen zullen nog wel een paar jaar moeten groeien voordat ze vrucht zetten. Maar de mango’s, papaya’s, granadilla’s (een soort Mandarijn) en verschillende inheemse vruchten doen het nu al erg goed ter plekke en de kinderen hebben er veel van kunnen eten gedurende het afgelopen seizoen.
Ere wie ere toekomt en ik ben ontzettend blij hoe Rory, Zimisele, de future farmers, de crèche medewerkers en alle vrijwilligers gewerkt hebben om een succes te maken van dit project. We hopen dit snel uit te kunnen breiden naar de gemeenschap met de hulp van onze donateurs.
