• Nederlands
  • Terug naar het overzicht
    25-10-21

    Trip 25 oktober

    Maandag 25 oktober werd ik ’s ochtends om een uur of kwart over vijf wakker. Bruce en ik hebben even rustig buiten zitten keuvelen, waarna het tijd was om de huurauto te gaan halen. Ik had een 4x4 Toyota Fortuner gehuurd, omdat ik ook de gemeenschappen in wilde gaan en die wegen slecht begaanbaar zijn voor een normale auto’s.

    De reis van het ‘Highveld’, een grassavanne met weinig bomen, door de Drakensbergen, naar het ‘Lowveld’, waar Nongoma ligt, duurt zo’n vijf en een half uur. Een interessante rit vanwege de verschillende landschappen die je doorkruist. Sommige plekken zijn uitgestrekt en wijds, andere woest en bergachtig, maar naar gelang je daalt worden de landschappen vriendelijker en weer meer geschikt voor landbouw. Manyoni Private Game Reserve, een van mijn partners in het landbouwproject, ligt in het zogenaamde ‘Lowveld’, dit was oorspronkelijk ook een grassavanne, maar met veel meer bomen en beboste gebieden. Ook hier vindt tegenwoordig veel landbouw plaats, waardoor het van des te meer belang is dat parken, zoals Manyoni, blijven bestaan. Manyoni betekent overigens ‘plek van de vogels’. Bij de ingang van het park kon ik eindelijk mijn steenkolenZoeloe uitproberen op de dame die de poort bemande. Het blijft mooi om te zien, hoe mensen het waarderen als je hun taal probeert te spreken. Grote grijnzen nadat ik me weer eens door een begroeting had geworsteld en direct hulp om mijn uitspraak te verbeteren.

    Eenmaal bij kantoor was het een vreemde gewaarwording om Rory en Zimisele in levende lijve te ontmoeten. We hebben over de laatste twee jaar intensief contact gehad en zijn zo vrienden geworden. Maar een drankje drinken heeft er nooit ingezeten, vanwege corona en de afstand. Toch mooi om te zien dat je ook op deze manier een band kan scheppen. 

    Vervolgens zijn we door de kwekerij gelopen en werd ik geïntroduceerd aan twee van onze Future Farmers, landbouwstudenten, die een jaar stage bij ons lopen. ’s Avonds zijn we naar een lokale tent gegaan om samen met Karen de parkmanager, enkele van haar personeelsleden, wat te gaan eten. Een gezellige avond die er voor gezorgd heeft dat Rory en Zimisele ook weer nauwere banden hebben geschept met het team van het park.  

    Ol, Zimisele en Rory

    menuarrow-leftarrow-right